Verslag van een geslaagde poollichtreis
Op reis naar het poollicht in Lapland van 2 tot 6 februari 2019
Dag 1
Na een infovergadering op zondag 20 januari op Volkssterrenwacht Urania stonden we twee weken later op zaterdag 2 februari met pak en zak klaar aan de infobalie van Finnair te Zaventem om te beginnen aan onze avontuurlijke reis naar Lapland met als grootste ambitie het poollicht in het echt te zien.
Na aan boord te zijn gegaan, moesten we 2u30 wachten alvorens op te stijgen omwille van ijsvorming op de vleugels van het toestel. Door dat uitgestelde vertrek richting Helsinki, misten we de aansluitvlucht op Rovaniemi, maar gelukkig was er nog een avondvlucht. Het was dus laat in de avond toen we aankwamen in ons Laplands hotel.
Werner Hamelinck, onze ervaren reisleider, maakte ons attent op het feit dat de hemel vrij klaar was, en dus trokken we er meteen op uit, zonder thermische kledij - die moesten we ‘s anderdaags gaan passen. Zo warm als mogelijk aangekleed hielden we zo een eerste waarnemingssessie, niet ver van het hotel. Optisch was er niet veel te merken van poollicht, maar fotografisch was wel degelijk een groene horizongloed detecteerbaar. Drie kwartier later begaven we ons naar onze kamers, het was immers al over middernacht.
Dag 2
De volgende dag hoefden we niet al te vroeg uit de veren. Na een lekker ontbijt vertrokken we in groep per sneeuwscooter naar het Arctic Snow Hotel, waar het binnen gemiddeld 15 graden warmer is dan buiten. Maar aangezien het buiten 25 graden Celsius onder nul was, was de temperatuur in het hotel ook nog behoorlijk fris…
In het hotel kan men sneeuwslaapkamers, een sneeuwkapel, een sneeuwrestaurant en ook indrukwekkende sneeuwsculpturen bewonderen.
We lunchten in de kota van het Snow Hotel, dat is een uit lappen opgetrokken hut, echt een aparte belevenis. Na de middag keerden we per sneeuwscooter terug naar ons verblijfhotel. Na het diner was de hemel echter te bewolkt om erop uit te trekken voor avondlijke waarnemingen, zodat we op tijd naar ons bedje konden.
Dag 3
’s Anderendaags bezochten we in de voormiddag een Huskyboerderij. Husky’s zijn de gekende eskimohonden. Nadien volgden een ritje met de huskyslee en een lunch.
In de namiddag hielden we halt aan Santa Claus Village, dat is eigenlijk vooral een commercieel centrum. Als we wilden konden we daar de enige echte kerstman begroeten, maar daar dienden we dan wel drie kwartier voor aan te schuiven. Dat leek ons wel wat teveel, zeker ook omdat kerst toch al een tijdje gepasseerd was.
Midden op het centrale plein van het dorp staat een monument om aan te geven dat daar de noordpoolcirkel passeert, de breedtegraad daar is dan ook 66°33‘ noorderbreedte.
Via ons hotel reden we door naar restaurant Bear’s Den, waar de meeste reisgezellen genoten van een Finse sauna, gevolgd door een heerlijk diner bij open haard. Toen we weerkeerden naar ons hotel kregen we van Werner te horen dat er ook die avond geen poollicht te zien zou zijn.
Dag 4
En zo waren we al toe aan onze laatste dag in Fins Lapland…
In de voormiddag deden we een sneeuwscootersafari door het prachtige arctisch landschap. Op een afgelegen meer poogden we een vis aan de haak te slaan via een gat in de dikke ijslaag, echter tevergeefs. Misschien kwam dat door te veel lawaai dat ons groep maakte boven het ijs? Geen nood, tijdens onze lunch rond een kampvuur was er terdege rekening gehouden met een vangst van nul vissen.
In de namiddag bij een mooie laagstaande Zon reden we via ons hotel naar een rendierboerderij om ons te wagen aan een rendierensleetocht: met twee personen in een slee onder een prachtige sterrenhemel, dat zag er veelbelovend uit met het oog op het zien van poollicht. Daarna volgde een diner op Laplandse wijze.
Toen we ’s avonds laat terug waren in ons hotel zag het er ideaal uit om eindelijk poollicht te gaan waarnemen. Werner nam ons mee naar een afgelegen plaats niet ver van het hotel en daar zagen we het noorderlicht op zijn mooist... Met het blote oog zagen we duidelijk een groene band boven de horizon, en na een tijdje zagen we hoger aan de nachthemel grootse groene verticale lichtzuilen verschijnen. Wat een magnifiek spektakel! Voldaan keerden we na middernacht richting onze bedstee.
Dag 5
Terug naar huis. Iets voor de middag werden we naar de luchthaven van Rovaniemi gebracht.
We konden snel aan boord, en het ijsvrij maken van het vliegtuig bij -20°C was op een kwartiertje gefikst, dit in tegenstelling tot de uren vertraging die we bij de heenvlucht in Brussel hadden opgelopen bij dezelfde karwei. Ook de aansluiting in Helsinki verliep zeer vlot. En we kwamen enkele uren later veilig en wel terug aan op de luchthaven van Zaventem.
Bye bye Suomi, het was een memorabel avontuur.
Met dank aan Werner Hamelinck voor de uitstekende organisatie en dank ook aan alle andere deelnemers voor het aangename gezelschap.
Tekst en beeldmateriaal: Luc Tuyls, 21 maart 2019
Meer info over de astroreizen van Volkssterrenwacht Urania via deze link.
