Waarnemen

Misschien bij het grote publiek minder bekend dan de beroemde Perseïden die tijdens de zomermaand augustus te zien zijn, maar volgens ervaren waarnemers is de meteorenzwerm die dezer dagen actief is de mooiste van het jaar: die van de Geminiden!

Elk jaar passeert de Aarde tijdens haar tocht rondom de Zon doorheen meerdere brede stofzones waar kometen in de loop van hun talloze baantjes omheen de Zon veel rest achter zich lieten. Wanneer de Aarde in dergelijke gebieden langskomt, zal heel wat van de stof aan zeer hoge snelheid in de atmosfeer van onze planeet terechtkomen en op hoogtes van 120 tot 80 km opbranden.

In het geval van de meteorenzwerm die nu actief is (van zowat 7 tot 16 december) lijken de vallende sterren hun oorsprong te vinden in een gebied aan de sterrenhemel in de buurt van de heldere ster Castor in het sterrenbeeld Tweelingen, Gemini, vandaar...

Uitdaging: bekijk de vijf klassieke planeten op één nacht! Die kans krijgen we niet zo vaak, maar de volgende dagen dus wel!
En als toemaatje kan je vanaf zaterdag ook nog het fijne maansikkeltje waarnemen (wat dan weer het einde van de ramadan inluidt - net zoals bijvoorbeeld de datum van Pasen is dit een sterrenkundige gegeven! "Eid Moebarak" alvast!).

Venus zal iedereen ondertussen al weg gezien hebben: sinds november domineert ze de (westelijke) avondhemel. Maar dat loopt nu héél snel ten einde: afhankelijk van uw uitzicht in die richting nog enkele dagen tot een goede week... Wie over een (kleine) telescoop beschikt moet zeker eens kijken: de planeet is nu te zien als een ragfijn sikkeltje, een prachtig beeld!

We begonnen stilaan te hopen om eind mei nog eens een spectaculaire komeet met het blote oog te kunnen zien (zie ons artikel over komeet ATLAS).

Maar helaas, waar we een beetje voor vreesden ('t was een relatief "nieuwe" komeet, die blijken wel eens vaker fragiel te zijn) wordt waarheid: na de eerste voorzichtige vermoedens (6 april) werd het ondertussen overduidelijk => de originele komeetkern is nu al in minstens drie afzonderlijke kernen uiteen gevallen. En de ervaring leert dat het dan wel eens héél snel kan gaan!

Maar ondertussen zorgt het wel voor indrukwekkende beelden, en ook Belgische amateurs staan hun mannetje

=> Pieter-Jan Dekelver

=> Fons Diepvens

't Zal dus weer voor een andere keer zijn?

Dit jaar viert de Internationale Astronomische Unie IAU haar honderdste verjaardag. In dit kader organiseert de Koninklijke Sterrenwacht van België op zaterdag 21 september een Dag van de Astronomie.

MIRA werkt graag mee aan dit mooie initiatief.

Via deze link is alle nodige informatie te vinden over het programma en dergelijke.

Allen daarheen dus!!!

Vrijdagavond 21 juni, begin van de zomer, prachtig terrasjesweer... en we werden getrakteerd op de mooiste "display" van Lichtende Nachtwolken sinds mensenheugenis!

Héél helder, maar vooral ook héél hoog aan de hemel! Doorgaans zien we ze enkel tot op 15-20 graden boven de noordelijke horizon, maar ditmaal reikten ze soms tot bijna in het zenit (90°). Op ons Youtube-kanaal is een mooie timelapse te zien, weliswaar beginnend kort na het spectaculairste gedeelte...

Update 1 (zaterdag 25 mei, 14h): wellicht krijgen we vanavond terug opklaringen, en in dat geval krijgen we volgens Marco Langbroek terug 2 kansen om het "StarLink-treintje" te zien (nacht van zaterdag 25/5 op zondag 26/5).

En eerste maal omstreeks 0h12m-0h22m lokale tijd, en een tweede maal omstreeks 1h49m-1h59m lokale tijd. Let wel: hier kan nog wat speling op zitten, dus best al een tiental minuutjes vroeger op uitkijk staan...

--------------------------------------------------------------------------------

Wie vrijdagavond/nacht (24 op 25 mei) nog laat wakker was (of een terrasje deed) kon getuige zijn van ene uniek verschijnsel: de eerste 60 testsatellieten van het StarLink-project vlogen dan over onze regio, minder dan een dag na hun lancering.

Waarnemers spraken van een opvallende rechte lijn (met de verrekijker loste die duidelijk op in afzonderlijke puntjes, met het blote oog was dat wat lastiger) waarachter nog enkele afzonderlijke puntjes volgden.

Een eerste keer kwam die "trein"...

Op zaterdag 13 april konden sterrenkundeliefhebbers ruimschoots aan hun trekken komen in Brussel.

Overdag vond er in het Paleis der Academiën een dag plaats die speciaal was georganiseerd voor amateursterrenkundigen wereldwijd. Die dag kaderde in het driedaagse congres dat de Internationale Astronomische Unie aldaar organiseerde in het kader van het honderdjarig bestaan van de organisatie. Je kan een aantal hoogtepunten herbeleven via deze link op YouTube.

's Avonds organiseerde Volkssterrenwacht MIRA in die context een sterrenkijkavond op van Grasmarkt vlak bij de Brussels Grote Markt. Dat is uiteraard niet de meest geschikte locatie om aan sterrenkijken te doen: niet alleen heb je daar door de vele hoge gebouwen en een aantal bomen op het plein maar een beperkt zicht op de sterrenhemel, maar vooral de lichthinder is vanuit het centrum van de grootstad een heel beperkende factor om veel objecten te kunnen waarnemen, die verdrinken immers in de lichtgloed...

Marcel De Valck hield op MIRA een boeiende voorstelling over wat er allemaal op het internet te vinden is met het oog op het voorspellen, opvolgen en begrijpen van het weer, dit in het kader van de Astroclub van 12 april 2019.

In bijlage de presentatie, en via deze link kom je terecht op een rijkdom aan weersites op het internet die Marcel aanbeveelt.

Het is lente!

… blijkbaar. Voor ik naar MIRA  kwam dacht ik dat het vandaag, woensdag 20 maart, de laatste dag winter zou zijn. Althans, dat is wat ze me op de lagere school altijd leerden.

Waarom is dit fout?

Vandaag om 22.58 uur straalt de Zon loodrecht in op de evenaar. Dit is de lente-equinox. Hierdoor zal overal op het aardoppervlak de dag even lang duren als de nacht. Vanaf dat moment is het officieel lente.

Op het waarnemingsterras van MIRA staat een grote armillairsfeer met behulp waarvan je dit fenomeen duidelijk kan zien: bij het begin van de lente staat de Zon precies achter de grote halve cirkel die de hemelevenaar voorstelt. Op onderstaande foto is dat duidelijk te zien.

Tekst: Britt Holvoet

Komeet P/Wirtanen (46P) wordt ongetwijfeld dé komeet van het jaar, maar zullen wij hem ook kunnen zien bij ons?

Een prachtbeeld van Geert Vandenbulcke, daterend van 30 november reeds.

Wirtanen is in essentie een relatief kleine komeet: de kern zou nauwelijks één kilometer in diameter zijn (vergelijk dit met komeet Halley: 11km, of de befaamde Hale-Bopp uit 1996 die wellicht 60km breed was).

MAAR: hij komt opvallend dicht bij de Aarde ("slechts" 11,5 miljoen kilometer) én relatief dicht bij de Zon (157 miljoen kilometer). De invloed van de Zon zorgt er voor dat de buitenlagen van de komeet -een grote bevroren modderklomp eigenlijk- zullen afsmelten (of eigenlijk "sublimeren"), waardoor er zich een enorme stof-en gaswolk vormt rond die kern: de zogenaamde "coma".

Het resultaat van deze processen en de nabijheid tot de Aarde zal er wellicht voor zorgen dat de komeet behoorlijk helder wordt, maar er ook héél...