The Science House Column 014: Goed mikken en hard remmen


Daar staat ie dan op Mars – de Perseverance. Na een ritje van zeven maanden en zeven ‘minutes of terror’ – het marketingteam van de NASA had weer een schitterende oneliner gemunt.

Rocket Science is poepsimpel: je steekt een bommetje onder een blikken doos, doet wat Newtoniaanse gravitatieberekeningen, je mikt een beetje, en de blikken doos (samen met die gravitatieberekeningen) zorgt voor zijn eigen baan. 

Geen nood als je niet goed gemikt hebt, onderweg heb je tijd genoeg om vergiffenis te krijgen voor je zonden. Ze noemen dat in de vluchtleidingscentra ‘koerscorrecties’. Af en toe een spuitbus in de goede richting openzetten zodat je je richting een beetje kan aanpassen. Sandra Bullock deed het je voor met een brandblusser in de film Gravity. Op het einde van de rit, als je goed gemikt hebt en niet meer te snel gaat, pakt de planeet je vast in haar zwaartekrachtsgreep en moet je gewoon maken dat je goede remmen hebt.  Anders doet het pijn als je op de grond terechtkomt.

 

PIA23764-RoverNamePlateonMars-web.jpg
        Perseverance Rover  © NASA

 

Goed mikken en hard remmen – het is zo’n beetje de basishandleiding van ruimtevluchten. Toch vanachter mijn laptop…

Want reken het eens na (en ik heb het gedaan – op een corona-zondag lukt dat wel).

De Perseverance laten landen op Mars komt er op neer dat je al wandelend een eitje gooit naar je, eveneens wandelende vriend, ergens in … Caïro – met de bedoeling dat die het ei vangt zonder dat het breekt. Begin er maar aan.

Dat hebben we dan al onder de knie zou je denken. Dus steek er nu maar een mens in – die redt het wel.

Maar hét grootste probleem is, helaas, niet dat mikken en remmen. Het grootste probleem zie je niet eens: de kosmische straling. Wij zitten hier op Aarde beschermd onder een deken van lucht en magnetische velden. Een astronaut in een blikken doos heeft die bescherming niet. Die komt aan op Mars met stukgeschoten DNA. Niet zo gezond. Daar zal de marketingafdeling van NASA nog eens moeten over nadenken. Of misschien kunnen ze het vragen aan de ESA, of de Chinezen, of Elon Musk, of de Verenigde Arabische Emiraten.

Interesse voor Mars genoeg – als we dat nu maar volhouden.

Want misschien hebben we in een verre toekomst Mars broodnodig.

En vooral – we zijn nieuwsgierig.

 

Tekst: Ignaas Declercq, The Science House - maart 2021

The-Science-House-Telegraph.png